Veteraan William Zach "ZAC" HARMON is een een bluesmuzikant uit Jackson (MS). Terwijl hij nog op de middelbare school zat, speelde Zac gitaar voor blues muzikanten als Z.Z. Hill, Dorothy Moore en Sam Myers (1936-2006). In de jaren tachtig verhuisde hij naar Los Angeles om er te gaan werken als studiomuzikant. Later werd Zac Harmon songwriter/producer. Harmon was de producer van Black Uhuru's album ‘The Mystical Truth’, dat in 1994 een Grammy nominatie kreeg. Hij schreef ook nummers voor The O'Jays, The Whispers, Karyn White en Alexander O'Neal.

Zac Harman debuteerde in 2003 solo met ‘Live @ Babe and Ricky’s Inn’. In 2005 verscheen zijn eerste studio album, ‘The Blues According to Zacariah’. Tot 2015 werkte Zac samen met Northern Blues Music (Toronto, Ontario, CA), vanaf 2016 met Blind Pig Records (San Francisco, CA) en in 2019 tekende hij bij Catfood Records (El Paso, TX), het label van Bob Trenchard. Harmon & The Midsouth Blues Revue werden tijdens de IBC-2004 genomineerd als “Best Unsigned Blues Band”. In 2005 werd Harmon door de luisteraars van XM Satellite Radio gekozen als “Best New Blues Artist” en in 2006 kreeg hij voor zijn album ‘The Blues According to Zacariah’ (2005) een BMA als “Best New Artist Debut”. In 2010 kreeg Harmon tijdens de “Mississippi Celebrates its Grammy ® Legacy” een Peavey Award.

Zac’s 5de studio album ‘Right Man Right Now’ (2016) -de opvolger van ‘Music Is Medicine’, 2012- was zijn debuut bij Blind Pig Records. In 2019 verscheen ‘Mississippi BarBQ’. Het album, zijn debuut bij Catfood Records, nam hij op in de Sonic Ranch in Tornillo (TX) met Jim Gaines (Santana, SRV) als producer. De studiomuzikanten die hem backten waren The Rays: Bob Trenchard (bas), Richy Puga (drums), Johnny McGhee (gitaar) & Don Ferguson (keys). Vier tracks nam Harmon op met zijn reguliere tour band: Corey Carmichael (keys), Chris Gipson (bas), Ralph Forrest (drums) & Texas Slim (gitaar). ‘Long as I Got My Guitar’ (2021) was zijn tweede Catfood Records’ release.

“Not bad for an old country boy…”

‘FLOREADA’S BOY’ (uitgesproken als “Flo-Reeda”, Zac’s moeder) is de titel van ZAC HARMAN’s nieuwe/8ste album, zijn derde Catfish-release. Voor Zac is het “a reflection of playing the blues for 50 years from the juke joints of Mississippi to stages all over the world… Not bad for an old country boy…”. Zac (zang, leadgitaar, bas) nam de 12 nummers op (10 zijn originele) samen met The Drive, met Corey Lacy (keys, bvs), Nate Robinson (bas), Gino Iglehart (drums) & Kingston Livingston (guitar) en uiteraard “Guests” als de Britse sessie gitarist Caleb Quaye (Elton John, Hall & Oates), Texas Horns én de LA Horns (Les Kepics: trompet, Jason Peterson Delair: alto sax & Chuck Phillips: tenor & bariton sax).

ZAC HARMAN is op ‘FLOREADA’S BOY’ ook nu weer de soul/blues man die qua zang vergelijkingen met o.a. Robert Cray en qua gitaarstijl met BB King oproept. Zac weet zo zijn blues aantrekkelijk te maken voor een breed publiek. Hoe hij daarin slaagt, wordt al meteen duidelijk vanaf de opener (verwijzend naar de oudste blues club in Los Angeles), “Babe and Ricky’s Inn”. “Fake News” is blues met een randje, waar Zac’s gitaar de stijl van B.B. King oproept. “Glass Ceiling” is een nummer dat opvalt door de funky baslijn én omdat het “anders” klinkt en. Hoe aanstekelig, wat Prince-achtig klinken “Let It Slide” en “Stress”. Bobby Womack’s “That's the Way I Feel About 'Cha”, waarin Zac een prachtig duet zingt met zangeres Sue Ann Carwell, is een mooie wat Barry White-achtige update van deze soulvolle ballade en op “Sugarman” (featuring the Texas Horns) wordt de Cray-vergelijking nog eens duidelijk. “Big Dog Blues” is een slow blues met bigband allures en op “Stop the Killing”, de afsluiter, kan je genieten van de gitaar Caleb Quaye.

“Erg gevarieerd maar vooral héél overtuigend is ZAC HARMAN op ‘FLOREADA’S BOY’…”

Eric Schuurmans

‘FLOREADA’S BOY’: Track list: 01. Babe and Ricky’s Inn [w/B.R.Millon] – 02. Fake News[w/John Hahn] – 03. Glass Ceiling – 04. Let It Slide [w/Derrick Procell, Terry Aberahamson] – 05. That's the Way I Feel About 'Cha [Bobby Womack, John Grisby & Joe Hicks] – 06. Stress [w/Christopher Troy]– 07. Sugarman [w/B.R. Millon] – 08. Big Dog Blues – 09. Lonely Rider [w/Bob Trenchard] - 10. Never Had a Better Night [w/Derrick Procell & Terry Aberahamson] – 11. I'll Never Forget – 12. Stop the Killing [Bob Trenchard & Linda Greenwade] | Music/Lyrics by W. Harman, w/Christopher Troy (3,4,8,9) or as [noted] - Produced by Christopher Troy & Zac Harmon | Credits: Zac Harmon : vocs, lead guitar, bass & The Drive: Corey Lacy (keys/bvs), Nate Robinson (bass), Gino Iglehart (drums) & Kingston Livingston (guitar). Guests: Caleb Quaye (electric-acoustic & slide guitars), Gregg Wright (acoustic guitar), Del Atkins, Buthel & Ricky Smith (bass), Jeffrey Suttles, Rayford Griffin & Lavell Jones (drums), B.R. Millon & Romeo Brune (guitars), Eddie Miller (keys), Munyungo Jackson (percussion), Mark Holding (string arrangement), Sue Ann Carwell (5: lead & backup vocals), Carly Thomas Smith & Derrick Procell (bvs) - LA Horns: Les Kepics (trumpet), Jason Peterson Delair (alto sax), Chuck Phillips (tenor & baritone sax) - Texas Horns: Mark “Kaz” Kazanoff (tenor Sax), John Mills (baritone sax), Al Gomez: (trumpet)